"O" sadece bir tanesi..

Yıllardır birlikte dirsek çürütüyoruz. Gülüyoruz.. Eğleniyoruz.. Arada bir sinirlenip çıldırıyoruz.. Herşeyi birlikte yapıyoruz aslında. Günümün 10 saati onunla geçiyor. 5dk. masasının önünde takılırım diyorum 35dk.oluyor..

Çok değerli insanlar kazandırdı bana bu şirket. Veda'da onlardan biri. Hatta itiraf ediyorum en anaç en duygusalımız da O'dur.

Cumartesi günü konuşuyoruz sürpriz yapalım dedik ama yine birşey olur gelmez diye açıkça söyleyelim dedik. Yelda "Pazar akşamı doğumgününü kutlayacağız bi yemek yer pasta keseriz" demiş. Nasıl olduysa tamam demiş hatun. (şaşırmadım desem yalan olur)

Beyoğlu Cafe Krepen'den yer ayırttım, pastayıda Yelda halletti. 3kez yeri tarif ettim. 2 kez önünden geçmişler 3.de içeri girmişler :)

Hediyeyi son dk.ya bıraktığım için biraz geciksekte makana vardık. Açlıktan ölecek olan Burak salata sipariş etti :) ben ise koskocaman bir elma dilim patates tabağı :)

Keyifli, bol kahkahalı saatleri tatlı ile sonlandırdık. Pastamızı afiyetle yedik.

3 mum var ama 0 eksik olmuş :)

Pastaya bakış şahane..

İç ses: Kabullenmem gerek yaşlanıyorum..

Hürrem mi? O da Kim?

Nasıl tanımlasam bilemedim ki...

Jr. Hürrem desem cuk oturur. Sabah neşem oldu bu cüce. En candan dostlasımdan biri olan Yelda'nın kızı olur kendisi.

Efeniimm annesi kokoş olunca çocuk ister istemez takıp takıştırmayı süslenip püslenip dolaşmayı sevmezmi? Teyzeleri de pek farklı degil. Ruhuna işlemişiz..

Buyrun Raks eden Jr.Hürrem...